Veerboot naar veerboot

Skye was waar ik was gebleven, en waar ik onverwacht toch nog een dagje extra bij heb geplakt ;). Woensdag 19 juni was ik van plan om weer verder te trekken na een nachtje in het bruisende *kuch* durpje Carbost. In de ochtend zou ik eerst naar de wiskeydistileerderij toe (ja, heerlijk die wiskey in de ochtend) en kwam tijdens het ontbijt in gesprek met Jan Baptiste. Hij is een franse jongen die tijdelijk daar 'vast' zat aangezien zijn bus pas over twee dagen vertrok. Ik vroeg hem naar zijn plannen en hij had er niet veel. Behalve dat hij nog even de wiskeytour ging doen. Dus de date was gemaakt en zijn samen de straat over gestoken (het wiskeygebeuren zat zo'n beetje naast onze hostel). Tijdens de Talisker-tour, met allerhande nationaliteiten, erg gelachen en natuurlijk erg goed opgelet naar tijdens het verhaal onderwijl de midgets van ons lijf houdend. Als afsluiter natuurlijk een wiskey die ik na een dappere poging doorgaf aan JP, die er al op zat te azen toen hij mijn gezicht zag vertrekken ;). Terug bij de hostel nog even samen koffie gedronken en ik ging verder zonder een echte plan de campagne, enkel dat ik nog wat meer van Skye wilde zien. De straat uit gereden en me toen bedacht dat ik wel wat gezelschap kon gebruiken en JP zat zonder plannen in de hostel. Dus maar de auto omgedraaid en hem uitgenodigd om mee te gaan. Hij vond dat een goed id en ik heb vervolgens nog een extra nachtje geboekt. Met hem naar de vuurtoren geweest in Neist Point (ja Stefan, ik heb een toeter op de foto gezet) en vervolgens Dunvegan Castle bezocht van de clan MacLeod (helaas geen knappe en stoere kerel in rokje al schreeuwend van een berg zien afkomen) en de tuinen bezocht. Veel regen gehad maar JP wel zo galant om mijn paraplu vast te houden haha!

Bij terugkomst stond hij erop om me in de bar te trakteren op diner en daar in gesprek gekomen met twee mannen uit Glasgow. Ik had het erover dat ik in mijn laatste dagen zit en we kregen het over de eilanden. Ze stelden dat het eiland Harris en Lewis ook erg leuk was om te zien. Hij had wel een nr die ik kon bellen voor info en de serveerster wist te vertellen dat er nog best regelmatig boten gaan. Nouja dan maar even bellen de volgende ochtend of er nog wat mogelijk was. Donderdagmorgen dus gebeld en kon dezelfde dag met auto de veerboot hebben van Uig in Skye  naar Tarbert in Harris (ik ben blij dat ik Uig nu enkel hoef te schrijven want de schotten inclusief de franse jongeman liggen dubbel om mijn pogingen het fatsoenlijk uit te spreken)! Ik wilde graag op zaterdag weer terug, van Stornoway naar Ullapool zodat ik in elk geval 1 hele dag daar kon zijn, maar de enige boot met plek vertrok om 7uur in de morgen. Zondag weer terug dus, en na mijn creditcardgegevens doorgegeven te hebben was de deal rond! Afscheid genomen en via Portree (waar ik ondertussen al redelijk de weg begon te vinden) naar de veerboot vertrokken voor de boot van 16uur. Regen regen regen! Maar mijn hoop was gevestigd op beter weer op het andere eiland. Onderwijl had ik een hostel gebeld waar ik terecht kon voor de nacht in het zuidelijk gelegen Harris! Helaas was bij aankomst ook hier regen! Maar wat een super mooi landschap! Enkel grote stenen met pionierslandschap en watertjes, echt een heel andere wereld! Het hostel gevonden na wat moeite en duidelijk in het Gaelic sprekende gedeelte aangekomen. De mensen spreken niet echt vloeiend engels daar, de voertaal is toch echt anders! De hostel zat redelijk vol, twee amerikaanse stellen, een vage kerel uit engeland, twee dames uit duitsland en een dame uit Israel. Harris en Lewis staat erom bekend dat ze erg christelijk zijn. Op zondag vind je eigenlijk niks open! Na kennisgemaakt te hebben en ons breiwerkje erbij gepakt te hebben, lekker slapen!

De volgende dag vertrok ik weer, hetzij later dan verwacht. Mijn rechterachterband zag er nogal wat zielig uit (geen verassing, gezien de wegen die ik al een kleine twee maanden aant rijden ben) en via een compressortje bij de hostel wat lucht erin gestopt. Het leek wel ok dus besloten dat ik de gok waagde om niet naar de garage te gaan. Ik heb mijn route in Harris (overigens bekend van de Harris Tweed)vervolgd op de Golden Road. Deze weg is niet vernoemd naar zijn fraaie vormgeving maar zo genaamd om de hoeveelheid kosten die je hebt gezien je brandstofverbruik; gaten, steile heuvels, enkel single track road en erg veel schapen op en naast de weg. Wel leuke galerieen op de route en bij 1 een heerlijke soep gegeten. Ik had zelfs even een beetje bereik met de telefoon haha! Finally hield de regen op en haastje repje richting de westkust aangezien er mooie zandstranden beloofd werden met azuurblauwe stranden, grenzend aan de atlantische oceaan! Inderdaad mooie stranden en mooie gekleurd water! Ik was echter nog maar net Harris uit toen ik me bedacht dat het ondertussen alweer 16uur was en ik nog niet echt over een slaapplaats had nagedacht.. Bedacht dat ik in een bunkhouse nabij de veerboot in Tarbert zou slapen maar die zag er verlaten uit. Dus mijn hostelflyer erbij gepakt en ik kon terecht in Stornoway! Nog even een eindje rijden naar het noorden maar de wegen werden er gelukkig niet slechter op :). In Stornoway gelijk een super goed gevoel bij het hostel en maar even met Nigel naar de fish en chips zaak voor afhaal. Een beetje een eigenaardige man uit het lake district in Engeland, maar super vriendelijk! De fish en chipszaak is een soort friettent als in NL en natuurlijk ging die eerste bestelling bij mij niet goed; kwam terug bij het hostel met gebakken vis, patat en nog een bakje patat met een saus wat ze curry noemen. Natuurlijk een stalen gezicht gehouden in de zaak en bij terugkomst in het hostel erg moeten lachen haha! Het smaakte ook nog eens niet echt lekker dus ik was gelijk genezen ;). Omdat de dame die het hostel runde er niet was heb ik maar even geholpen met drie mensen inboeken in het hostel :). Na een spelletje woorden raden met Nigel, ben ik samen met Nigel en een australische dame naar de haven gelopen om de langste dag mee te maken. Bij terugkomst ging een ieder plat en kwam Rich, een schot, net terug van een cafe, en besloten ter plekke dat we samen nog even een drankje gingen halen. Had wel droge humor dus me best vermaakt! We waren net optijd binnen want de laatste ronde werd alweer gemeld.

De volgende dag even gekletst met een meiske van mijn leeftijd die daar artgaleries bezocht en daarna maar gaan sightseen. Deze dag stond een ronde Lewis opt program. Een oude 'black house' bezocht waar mens vroeger in woonde en peet (turf) stookt zonder schoorsteen maar met doorlatend dak. Dit huisje was nog in originele staat en best indrukwekkend om te zien. Bij rondlopen toeterde er een auto en bleek het Rich te zijn. Die was er net geweest. Ff gekletst en daarna ging hij weer verder. De volgende stop was een compleet dorpje van black houses te bestaan. Maar dat was meer een museumachtig iets. Daar kwam ik Rich weer tegen en kreeg een kopje koffie van hem. Samen even het dorpje bekeken en toen doei gezegd (hij ging nu opweg naar Harris). Ik opweg naar de standing stones in Calanais. Die wilde ik erg graag zien! Er was de dag ervoor een happening ivm de langste dag, waar zelfs de BBC verslag van heeft gedaan. De resten van die happening waren nog wel te zien bij aankomst. Wie ook te zien was, was Rich! Met hem de stenen bekeken en hem deze x maar ff koffie aangeboden. Daarna ben ik nog even gebleven en vervolgens nog wat rondgereden alvorens naar het hostel terug te gaan. Bij terugkomst vroeg het meiske of ik zin had om een film in de bios te kijken en samen heengegaan. Was leuk om even wat anders te doen dan kletsen in een hostel. Nigel wou niet mee, aangezien hij teveel mensen en indrukken niet fijn vind.

De volgende dag was het zondag en dan is er spitsuur! Voor 11uur is het een drukte van jewelste in Stornoway; allemaal autos en mensen op de weg! Tussen 11 en 12.30 uur is het echter een spookstad, dan zijn de kerkdiensten bezig. Met een fietsende Schot in het hostel nog wat gekletst (hij ging ook op dezelfde ferry als ik naar Ullapool die middag) en de baby van de eigenaresse nog in mijn handen gedrukt gekregen. Vervolgens weer de boot op. Deze bootreis was wel wat anders te noemen, ik durfde het eerste uur niet op te staan in de angst dat ik weer zou omvallen! De fietsende schot vond het wel amusant maar bleef ook zitten waar hij zat haha! Ik ging opweg naar Braemar, want nu moest ik wel in een rechte lijn richting Newcastle rijden, aangezien het ondertussen zondagavond was en ik dinsdagmiddag moest inchecken. Dit hostel uitgekozen omdat volgens mijn reismaatje op de boot dit een mooi heuvelachtig gebied was. Daar aangekomen zat ik alleen in een soort van slaapzaal met een redelijke staat van semischoon zijn. Ik heb echter wel heerlijk geslapen zo!

Vervolgens maandag op pad richting de pictisch stones van heel oud waar tekens op gemaakt zijn. Even een tankbeurt in het gehucht Kirriemuir, de bocht om en daar hoorde ik het onmiskenbare geluid van een band die niet meer fungeert als band. De hoek om gereden, auto aan de kant en ja; zo lek als die maar kan! Grumbl, maarja, eigenlijk nog een beste score gezien de wegen. En gewandeld naar een garage. De beste man daar liet me weten dat ik over een uurtje na hun pauze wel langs kon komen. Ik gaf aan dat er niet te rijden viel met die auto maar hij kreeg het niet mee. De auto maar aan de andere kant van de straat gezet, oudere jas aan en de band staan verwisselen. Geen galante kerel gezien daar (heb toch echt dat bandenverwisselen wat proberen uit te stellen ;) ). Toen ik de lakke band eraf had stopte de beste man van de garage. Sorry sorry, had niet door dat je echt vast stond! Zal ik die band er even voor je afhalen? Nou meneer, nu ist al klaar, en gaf hem de band, Je had zijn gezicht moeten zien hehe, thnx paps voor het leren van bandenverwisselen! Hem gezegd dat ik wel even langs kom als ik mijn reservewiel erop heb zitten (dat was wel even stoer :P). En hij heeft er een nieuwe band omheen gezet in de garage dus voorzien van vijf banden met lucht kon ik verder! Mijn laatste hostel was in de bossen in Dumfries. Wat een vieze bende daar en wederom was ik alleen. Vrijwillig in mijn eigen slaapzak geslapen daaro en de laatste ochtend op schotsle bodem mijn auto uit en ingepakt en de auto officieel voorzien van een schotlandsticker!

De weg vervolgd naar de ferry in Newcastle en de boot weer op. Wat een luxe, een schone kamer met eigen douche voor jezelf! :)! Tijdens het diner in gesprek geraakt met Ron die me zijn verhaal vertelde. Hij is herstellende van bestralingen tegen kanker en zijn immuunsysteem is gesloopt. Desondanks gaat hij met morit en aanhangwagentje wel op vakanties maar zorgt voor veel rust onderweg. We hebben samen ook hartelijk gelachen! Na een nachtje op de boot uitgerust een bakje koffie gehaald die ik samen met Ron heb gedronken aangezien ik hem weer tegenkwam. Weer leuk gebabbeld en na adressen uitgewisseld te hebben (heb er ondertussen toch al veel verzameld) mijn auto ingeklauterd en weer op NL bodem! Even goed onthouden dat ik rechts moet rijden en thuis aangekomen; slingers!! Mijn leive vrienden hadden mijn hele huis versierd van binnen en van buiten, heb ook wat bloemen gekregen en een mooie tekening op canvas en kaartjes! Echt leuk om zo thuis te komen!

Al met al ging deze reis veelste snel! Schotland ga ik zeker nog weer terug zien. Het is fijn om weer bij mijn vrienden en familie in de buurt te zijn en wat knuffels te kunnen uitdelen! En toch heeft dat reizen ook zeker wat :)!

In de komende dagen zal ik alle adressen die ik verzameld heb bundelen en een ieder even wat van me laten horen. Verder natuurlijk de mensen hier in NL even hoi zeggen. Dan is het maandag weer beginnen in het normale ritme, back to work! Voor nu maar eerst even die wasjes erdoor jagen ;)

Liefs vanuit nederland deze x,

Jolies